Hoi Karin,
Sorry, de blog is pas laat online. Dat komt omdat vandaag in het teken staat van pijn. Ik zou willen dat ik je op ludieke wijze over mijn week kon vertellen maar helaas. Mijn week was één van de meest kutste weken van het afgelopen jaar.
Maandag kwam mijn woonbegeleidster. Ik was al gauw compleet overprikkeld. Zelf was ik bezig met mijn eigen klusje en mijn begeleidster ruimde mijn bureau op. Ze vroeg telkens waar iets naar toe moest en hierdoor was ik telkens afgeleid. Je raadt het al, een deel van de vaat was dus niet gedaan.
Met een compleet overprikkeld brein naar de stee vertrokken. Ik kon wel janken. Als mijn brein overprikkeld is, word ik altijd boos en/of verdrietig. Ik liep ook al te tieren door het huis omdat ik ruzie had met de vuilnisbak.
Dinsdag naar de training geweest. Dat ging wel goed. Al is het invullen van zo een g-schema nog wel een heel gedoe. Vooral het gedeelte waarbij ik mijn negatieve gedachten moet uitdagen. Mja, blijven oefenen. Ik was wel even blij omdat ik het boek van Bas Nijhuis binnen had gekregen. Je weet wel, die arbiter uit Twente.
De training was een drama. Van mijn kant uit. We moesten over een hekje klimmen. Met mijn postuur doe je dat niet zomaar even. Tijdens de training lukte er helemaal niets en daar baalde ik behoorlijk van. Faalangst en zelfhaat waren ook weer wakker en spraken mij liefdevol toe. Kuch.
De rest van de week ging gepaard met heel veel pijn. Met name in mijn hand. Dat werd steeds erger en erger. Naast de pijn in mijn nek. Trammadol werkt bij mij niet. Ik had voor de zekerheid een hogere dosering ingenomen omdat ik de laagste kreeg voorgeschreven maar 0,0 resultaat.
Volgende week dus naar de huisarts. Niet dat zij iets aan mijn hand- en nekproblematiek kan doen maar hopelijk kan ze een middeltje voorschrijven dat wel probaat is tegen mijn pijn.
Je zal wel denken "Crisis wat een klaagzang!" je hebt gelijk. Afgelopen week was gewoon klote. Ik heb trouwens nog wel een vet t-shirt besteld. Iets met de politie. Verrassend is het niet? Je zou bijna denken dat ik een voorliefde koester voor de politie. Haha.
Top dat je mijn kaartje niet meteen in de haard hebt geflikkerd. Het was een grapje. Omdat jij en ik beiden geen groot fans zijn van 020. In Volendam was het één en al 020 wat de klok sloeg.
Volgende week hopelijk een leuker berichtje.
Liefs vanaf het oostfront.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten