vrijdag 29 september 2017

Muggen

Goeiesmorgens deze morgen,

Hoe staat het leven daaro in Rotterdam? Horizontaal waarschijnlijk want ik las ergens dat je niet tot nauwelijks mag zitten.  Lijkt me trouwens niets. Misschien kan je een paar rebussen uitvergroten en laten afdrukken en die dan aan het plafond bevestigen. Hebbie nog wat te doen.

Ik zag trouwens dat volk en vaderland wel aan je denkt ten tijde van lijden. Flora en voedsel. Een probaat middel tegen eeh... alles toch? Gelukkig passen de beestjes goed op je. Heb je de mannen des huizes aangespoord om te stofzuigen e.d? Zegt tegen je halve trouwboek dat hij een zakdoek om zijn hoofd moet knopen en "I want to break free!" moet zingen. Dan komt het als vanzelf allemaal dik in orde.

Je zou wel denken "Hoezo is zij zo vroeg wakker?!" Tja, ochtendstond heb goud in de kont. Gezien ik het vuil nog weg moet brengen, de afwas moet doen en mijn deurmat recht moet leggen ben ik maar op gaan staan.

Heb je gezien dat er een verschrikkelijk ongeluk is gebeurd bij Pernis en dat men daardoor uren in de file stond? Je kan beter in de ArenA zitten. Ja mop, hier in Twente zijn we wildvreemd betreft files. Als hier een file van 2 kilometer staat wordt het Legers des Heils al gebeld voor soep en dekens. Kan je nagaan.

Ik krab me gek. Er huizen nog wat muggen hierzo en de weten mijn lijf wel te vinden. Nogal wiedes gezien mijn omvang maar goed. Dat jeukt dus als een malle. Die beesten zijn gewoon half lijp. Dat zijn de Folkert van de G's onder de insecten.

Van de week, voorlopig voor het laatst bij de fysio geweest. Het gaat weer beter dus gaan we er weer tegenaan. Trainen en eiwistshakes naar binnen slobberen. Daar had ik je recent al over bericht.

Deze week is er vrij weinig gebeurd. Ik had aanvankelijk een afspraak in Amersfoort maar deze ging helaas niet door. Schuiven we door naar de volgende ronde. Ergens dit jaar.

Nou mop, ik ga nog even kijken naar Toen Was Geluk Heel Gewoon. Je zei al dat je daar weinig van had gezien maar ik vind het fantastisch. Ik kan daar dus helemaal blauw om liggen eeh leggen.

Pas goed op je eigen en we houden contact

Dag dag

vrijdag 22 september 2017

Sweat yourself an exident.

Lieve Karin,

Daar leg je dan te leggen, mét de wetenschap dat er twee repen 'sjokelaa' in het keukenkassie ook leggen te leggen. Als in die wetenschap de ene leggende de andere leggende fysiek ontmoet... dan komen ze er beiden niet goed van af. Kan je nog volgen?

Zondag ben ik naar de sportschool geweest, een bijzonder heugelijke gebeurtenis. Iet wat paradoxaal is wel het feit dat ik met 't ootootje naar de sportschool ging maar goed. Het was loei druk joh! Vroeger ging men naar de kerk op zondag, bidden dat schoonmoeder deze dag lag te creperen van een één of andere buiktyfus zodat je op je gemak Studio Sport kon kijken. Ja toch, niet dan?

Afijn, ik begin met mijn warming-up. Zweette me de pleuris en zag naast mij een vrouw van ruim de Libellegerechtigde leeftijd een heus bergparcours wegtrappen, daar is de Tour de France niets bij. Zo hé! Ze werd dan ook niet goed. Gek hé op die leeftijd. Gelukkig kwam ze weer een beetje tot d'r positieven anders had ik aanspraak moeten doen op mijn kennis van de EHBO en die is wel ver weg gezonken.

Door naar de krachttraining. Stond daar een gozer te rekken en te strekken. Ik dacht altijd dat mannen niet zo flexibel waren maar deze leek wel op Twisty. Met volle moed er tegenaan. Niet te zwaar want ik moest nog een nieuwe wcrol ophangen en na een te intensieve training kan je geen theezakje meer tillen, echt waar.

Ik kreeg me toch een partij honger! Ik waande me opeens in Afrika. Honger, bolle buik en wachtende op de hulptroepen. Alleen het kleurtje klopte niet maar daar mag je tegenwoordig niets meer over zeggen anders krijg je gezeik. Hulptroepen kwamen niet dus toen maar naar beneden gegaan en twee handjes walnoten naar binnen gewerkt. Terwijl ik eiwitten stond te kanen moest ik opeens aan Mies Bouwman denken. Hoe zou zij staan inzake de zwartenpietendiscussie?

Na het schransen tijd voor de laatste ronde. Godskelere wat zijn sommige mensen sterk. We hebben van die apparaten waar je van die gewichten aan moet hangen. Daar hangt zoveel aan, dat krijg ik met geen mogelijkheid in beweging.


Nou, ik heb het gevoeld hoor. Drie kwartier krachttraining. Het theedrinken kwam er dus niet meer van. Alle mannelijkheid in me zorgde ervoor dat ik zwaar leed. Eiwitten was het devies. Dus hop naar de Kruidvat voor een pot poeder en mixen maar.  Volgens mij ga je gewoon naar aardbei meuren als je dat spul lang genoeg consumeert, echt waar. Dat je op de loopband staat en mensen om je heen denken "Hierzo, heb je er weer één!"

Met spierpijn nog eens gaan trainen. Dat was geen succes. De spierpijn werd hierdoor alleen maar erger. Pijnstillers hielpen geen kut en ik besefte dat No Pain, No Gain een voldongen feit is.

Ondertussen hebben ze in jouw rug gebeiteld. Ocherm. Als het maar iets goeds oplevert. Je loopt er nu wel lang genoeg mee te hannesen. Heb het wel met je te doen hoor maar jouw kennende sla jij je eigen als een echte Rotterdammert hier doorheen. Met Sniper die over je waakt.

Godskelere viel mijn laptop opeens uit. Ben ik een stuk tekst kwijt. Met mijn chaotisch brein weet ik niet meer wat ik allemaal had geouwehoerd. Oja! Deze week veel onrust in mijn hoofd. Ik ben ergens heel onzeker over en ik voel me ook wat bedroefd. Pfff. Mijn gebakje is glansrijk door de APK gekomen. Jottem!

Houd moed kanjer! 














vrijdag 15 september 2017

Cityhoppen in Nederland

Hoi Karin,

Zo, ik zit en heb nu de tijd om de week met je door te nemen. Afgelopen zondag was een toestand joh! Ik had een kaartje van de Kruidvat en besloot de Randstad eens te bezoeken. Ik was ergens uitgenodigd en omdat het altijd leuk is om mensen beter te leren kennen zette ik koers richting de Randstad.

Werkzaamheden. Het zal ook eens niet zo zijn. Niet getreurd, voor zo een leuk bezoekje wil ik wel een halfuurtje omreizen. Het ging goed. Mooi weer, rust, goeie muziek maar toen! We stonden knol te schieten op Apeldoorn. Wisselstoring. Het is toch niet te filmen?

Ik heb er vervolgens 4 uur over gedaan. Je moest eens weten hoe dikwijls mensen naar het toilet gaan tijdens een treinreis. Als ik daar met een schoteltje bij was gaan staan, ik was schathemeltjerijk geworden. Echt!

Het bezoek was echt mieters maar daar heb ik je al uitgebreid over verteld. Maandag heel de dag geslapen. Dinsdag weer naar mijn fysio geweest. Kon ik hem tenminste vertellen dat comfort te afspraak had gehandeld. (hij keek er vorige keer een beetje gevaarlijk bij haha) Zijn logo is trouwens blauw-groen. Helemaal top, zijn immers mijn lievelingskleuren. Afijn, hij was content dat ik naar de sportschool was geweest. Ik ook, want dat sporten geeft ook meer rust in mijn hoofd.

Deze week verder niet veel uitgevoerd. Het slapen gaat nog altijd moeizaam. Er speelt heel veel in mijn hoofd en dat maakt het lastig. Verder moet mijn auto naar de keuring. Voor het eerst. Die regel is klaarblijkelijk verandert.

Vandaag is mijn begeleidster geweest en hebben we opgeruimd, de vaat gedaan en de was opgevouwen. Zelf deed ik het meeste, zij stuurt aan. Ondertussen bespreken we het ach en wee der wereldproblematiek. Zoals dat je, wanneer je emballageflessen in de machine stopt, dit met geduld moet anders stagneert het zooitje.

Naja, voor jou wacht er ook een spannende week. Ik zal aan je denken. Aan kaarsjes branden doet ik niet want dat resulteert bij mij altijd in rampspoed. Net als het reizen met de trein of boodschappen doen bij de Aldi. Godsklere wat zijn ze daar traag. Ik dacht dat ik er met kerstmis nog zou staan. De evacuatie was aanstaande.

Overigens, zijn mensen als ze boodschappen gaan doen opeens volslagen krankzinnig geworden? Het is niet te geloven wat voor een wantoestanden er dan ontstaan op parkeerplaatsen. Om te bewijzen dat de natie niet als geheel verloren kon worden beschouwd heb ik een automobilist maar voor gelaten. Anders stond die arme man er nu nog. Ja, ik heb geen geduld in het verkeer maar voor het rijdend antiek moet je soms een uitzondering maken. Ja toch, niet dan.

Nou, ik gaat maar eens bruine genotsknots opentrekken. Effe een goudgele kletser naar binnen laten plonzen.

Groetjes en liefs

vrijdag 8 september 2017

Let op, hoogspanning!

Hoooooooooooooooooooooi Rotterdammertje!

Zeau nou we zijn weer een week verder hoor. Heb je de kerstballen al opgediept? Hopelijk laten ze Diewertje Blok onder haar zerk liggen. Met haar gesodemieter omtrent Sinterklaas. Afijn, je merkt het al. Ik ben mopperig. Niet een beetje mopperig maar staatsgevaarlijk, ontoerekeningsvatbaar en waar is de koffie- staatsgevaarlijk

De week begon met ochtendmisselijkheid. Neen, ik ben niet zwanger, ik had iets verkeerds gegeten. Yuk. Pijn, moe er zat geen puf in. Wel in huis bezig geweest en daar orde geschept. Is nu niets meer van te zien. Volgens mij is Irma ook stiekem over de Windmolenbroek getrokken. Toch?

Dinsdag naar meneer Aart geweest. Mijn fysio. Hij heeft me dringend verzocht om te gaan trainen. "Ja meneer!" Voelde wel even vet ongemakkelijk. Iets met comfortzones maar hij 'hep' wel gelijk. Dus ben ik gaan graven in mijn kast om aldaar een shirt en een broekje op te diepen. Mijn sportpatta's zijn nog pleite. Hoe dat nou kan? Ik heb de gave om dingen in het niets te laten verdwijnen.

O, had ik je al verteld dat ik momenteel heel slecht slaap. Het is verschrikkelijk. Ik ben zo ontzettend druk in mijn hoofd dat zelfs een poging om overdag bij te slapen niet lukt.

Woensdag was ik dus weer voor dag en dauw wakker. Zo kwam het dat ik om 07:45 begon aan mijn training in het Polmanstadion. Dat was leuker dan ik dacht. Vooral het zwaaien en sjouwen met gewichten. Gelukkig was het niet zo druk. Uurtje getraind en toen weer naar huis. Ik vond deze week om diverse redenen bijzonder spannend. Er zaten een hoop stressfactoren in.

Donderdag rustig aan gedaan. Nog altijd last van mijn darmen. Begeleiding is geweest en in de avond heb ik naar Cover-up's gekeken. Mensen die een horrortatoeage lieten omtoveren tot iets geweldigs. Ik vind dat zo gaaf. Oja, ook nog gewerkt deze week. Vanavond mag ik weer.

Dit weekend ga ik voor chaos en verderf zorgen. Altijd als ik met de NS reis dan gaat er iets mis. Hopelijk ontaardt het niet in De Punt taferelen. O foei Eef!

Vandaag collecte gelopen. Dat ging niet echt soepeltjes. Nog een hond gevangen. Moet je voorstellen, baasje staat te roepen in de deuropening en ik liep in de stromende regen achter Fikkie aan. Ik vertel je nog wel eens keer hoe het allemaal ging. Feit is wel dat ik het vreselijk eng vind om te collecteren en hierdoor nog meer sociaal onhandig word dan dat ik al ben. 

De disco van de buren draait nog als een tierelier. Tot volgende week! We babbelen wel op Feestboek.


dinsdag 5 september 2017

Comfortzones


Zo, weer eens in de spits gereden. Ik moest naar Nijverdal voor een vergadering. Een spier in mijn schouderblad is heel de tijd aan het trillen. Echt een apart gevoel.

Ik heb vanmorgen toch naar iets raars gekeken! Purno de Purno. Dat is echt zo krankzinnig. Hoe stoned moet je zijn om zoiets te bedenken. Voor het geval je niet weet waar ik het over heb, check even Youtube.

Vanmorgen wakker geworden na een hele korte nacht. Het is de laatste tijd zo druk in mijn hoofd, echt verschrikkelijk. Hierdoor zijn mijn nachten heel kort. Vandaag stond er een bezoekje aan de fysio op het programma. Ik zag daar een beetje tegenop door iets wat er eerder was gebeurd. Gelukkig zei mijn fysio er niets over.

Hij zei wel dat hij wil dat ik weer ga trainen. Ik heb eigenlijk gewoon die schop onder mijn Gluteus Maximus nodig. Het is wel moeilijk om weer te gaan. Stukje lichaamsbeleving. Uit die comfortzone stappen en vooral gaan op een moment dat het er niet zo druk is.

Vanmorgen werd ik nog getrakteerd op een buitengewoon seksistisch berichtje. Ik weet nog niet goed wat ik er mee moet. Vooral omdat de ander vindt dat zoiets moet kunnen. Ik vind van niet. Hij leest mijn blogs gelukkig niet. Zowel "Ie bint 'n oale viesterd!" Een geintje is leuk maar het moet wel respectvol blijven. Als dat respect ver te zoeken is, dan ben ik er wel klaar mee.

Afijn, weer naar de sportschool dus. Eens zien waar mijn hippe sportbroek naar toe is. Hijs ik me in de sportkleren en gaan met die banaan. Ooit eens shocking klem gezeten in de legpress. Oei, iets te veel gewicht eraan gehangen. Dat was een penibele situatie. Je moet overigens ook niet achterom kijken als je op de loopband staat want dan ga je op je plaat. In mijn geval viel ik, als een stervende plofkip pardoes naast het apparaat en dat doet zeer. Vooral aan je ego.

We gaan er dus maar het beste van maken. Deze week is een week vol spannende dingen. Pffff en mijn hoofd loopt al zo over.


zaterdag 2 september 2017

Toffe pik?


Het is een willekeurige ochtend ergens dit jaar. Terwijl ik nog wat lig na te bieren pak ik slaperig mijn telefoon om te kijken of er nog iets spectaculairs was gebeurd ten tijde dat ik in coma verkeerde.

"A een berichtje" ik open het en lees "Hoi, ik moet plassen, gaat lastig met een stijve" Ik probeer dit te visualiseren en het eerste dat in mij opkomt is de Trevifontijn... Nah, nee eerder zo een lullig bubbelend dingetje in de vijver. Ik besluit hier toch op te reageren omdat mijn drang naar feitelijke informatie ongeremd is. "Hoe heb je dat opgelost?" De fontein stond hoogstwaarschijnlijk alweer kurkdroog gezien het al enkele uren geleden was dat dit bericht was verzonden.

Afijn ik ga door naar Twitter. Ook hier een bericht in mijn inbox. "Hoi, hou je van groot of klein?" Hmm, mijn buik rammelt en als hij het heeft over de grootte van een portie sushi, dat graag groot. (ja, ik heb altijd zin in sushi, behalve na het kotsen) Ik besef dat hij dit niet bedoelt dus, terwijl ik me op mijn buik draai, denk ik na over een gewiekst antwoord. "Te groot komt mij de neus uit, te klein wordt lastig want ik heb geen vergrootglas!" Oké dat laatste is gelogen, alleen heb ik geen idee waar dat vergrootglas zich bevindt. Ik verwachtte dat dit antwoord afdoende was maar de afzender hield vol. "Vrouwen willen toch een grote?" Ik zucht en gaap eens ongegeneerd. Hier kan dat, op straat gooien ze dan meteen met kroppen sla.  Afijn, hij wil dus echt weten wat ik leuk vind? Sommige dingen moet je aan de fantasie overlaten lijkt me. "Ach, wat is groot? Zolang hij maar niet zo lek is als mijn dakgoot ben ik al snel tevreden!" Dit geschreven hebbende, hup ik uit de stee. Ik vermaak me kostelijk met de gedachte dat afzender nu nog altijd geen idee heeft. Zucht. Sommige vragen.

Nadat ik me heb gedoucht en in de kleding heb gehesen sta ik schaamteloos uit het pak melk te slobberen. "wat zal ik vandaag weer eens niet gaan doen?" Vraag ik me af. Telefoon trilt. Hij houdt wel voet bij stuk. "De mijne is zeker niet klein!" O we spelen met gelijke wapens? Immers is zijn berichtje net zo abstract als die van mij. " Oké" is mijn antwoord en ik hip op mijn bureaustoel om op Youtube naar kattenfilmpjes te kijken. Je moet je dag immers wel goed beginnen.

Nu een berichtje op Instagram. Godverdegodverdegodver! Die app werkt niet of nauwelijks. Eénmaal geopend verschijnt er een foto van iets dat het midden houdt tussen een Bifi en een Türingerbratwürst. Wat moet ik daar nu weer mee? Ik stuur terug dat ik de folder van de Keurslager al had gezien. Terwijl ik kijk hoe een kat in de wasbak lazert, nogmaals gezoem. "Doe jij het vaak?" Ik schud mijn hoofd. Hij bedoelt hiermee vast niet of ik vaak de was doe. O verhip, de was. Ik hup weer van mijn stoel en loop struikelend richting de wasmand. Wie zet er nou gezinsverpakking toiletpapier midden in de kamer? Juist, ik anders staat het er over een paar dagen nog. Ik voed de wasmachine, flikker er zo een gelletje met gel in en hop laat maar draaien.

"Ik doe elke dag boodschappen. Jij?" Dat antwoord zal hem vast niet bevallen. "Ik zou het best eens met je willen doen" Ik trek mijn wenkbrauwen op. Als je het wil doen met een mega walvis... dan ben je wel erg wanhopig. Ik besluit het gesprek te beëindigen met " Ik niet met jou, sorry!" Ik ben chagrijnig dus de filmpjes van katten die ergens grandioos in falen gaan mijn humeur niet opvijzelen.

Soms doe je gekke contacten op. Soms is een beetje klieren wel leuk hoor. Het lijkt nu misschien dat ik allerlei verkeerde mannen aantrek, dat valt gelukkig reuze mee. Soms is het gewoon hilarisch.

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...