vrijdag 25 augustus 2017

Een Guus-tsunami

Hey Karin,

Hoe staat het leven daar in Rotterdam? Ik zag dat je werd bedolven onder een Guus-tsunami en dat Guus dacht dat je dat niet door had? Boef is het ook!

Volgens mij heb ik beslist een roeping gemist. Naast bier, beddengoed, ondergoed, sokken en slippers laat ik nu ook parkeerschijven verdwijnen. Zo kwam het dat ik op een drafje naar de winkel moest om er eentje te scoren zodat ik deze achter het vensterglas kon leggen.

Mijn buren hebben sinds een aantal weken een heuse buurtdisco geopend. Terwijl ik even een siësta hield werd ik getrakteerd op een vette beat en niet veel later kon ik ook nog horen welke liedjes ze ten gehore brachten. Nu bent ik niet bepaald het type dat uit haar plaat gaat op de dansvloer dus ik was er niet echt van gecharmeerd.

Ondertussen nog noeste arbeid verricht en het hokje van de parkieten open gezet zodat het wat kan doortochten. Dit resulteert in enige bedrijvigheid in het luchtruim want Joke vliegt graag naar de deur van de woonkamer om daar te gaan zitten krijsen.

Ik ben deze week ook nog aan de slag geweest in huis. Zo heb ik de koelkast ontruimd en mijn verzameling t-shirts van een hele grote stapel gereduceerd tot een wat kleinere stapel zodat ik niet, elke keer wanneer ik de kas open, word bedolven door een zooitje katoen.

Verder heb ik nog naar vlogs gekeken die zijn opgenomen in Rotterdam. Niet zo een dwaasheid als Flikken Rotterdam dat grotendeels in Mokum is opgenomen. Gewoon authentieke plaatjes van de mooie havenstad met alle bijzondere tentjes en toko's die het te bieden heeft. Zo vind ik de Burger Trut wel een hilarische naam voor een eettentje. Rodi schijnt echt een begrip te zijn. Daar krijg je zoveel patat dat je daar een heel Afrikaans dorp mee kan voeden. Heel iets anders dan een Haags bakkie.

Over Haagse bakkies gesproken, ik kreeg ooit ergens zo een grote mok thee dat ik er baantjes in kon trekken. Ik heb er uren van op de pot gezeten want thee drijft vocht af. Of zo iets. In elk geval was het een hele plons.

Jammer zeg, van je rug. Lijkt me echt frustrerend. Heel de dag een beetje liggen te leggen. Wat een toestand. Misschien moet je maar een schietschijf op het plafond plakken om vervolgens met een katapult daar cherrytomaatjes op af te vuren. Mot je wel een beetje mikken maar voor een agent moet dat geen probleem zijn.

Doe jij je man de groeten? Leuk dat hij je soms tagt in zijn stukjes huisvlijt waarin jij wordt genoemd. Als we elkaar weer treffen zal ik een kraamcadeautje meenemen voor Guus. Iets wat flink meurt want daar houden honden van , haha!

Nou mop! Ik wens je nog altijd een voorspoedig herstel. Misschien moet je  met je man eens naar Lourdes. Je eigen laten onderdompelen in het heilige water. Heb je zomaar ineens een paardenstaart.

Groetjes en liefs 

zondag 20 augustus 2017

Kut smeris!

Stel je wordt 18 en je wil bij de politie, door jeugdigen en mijzelf ook wel de 'popo' genoemd. Dan doe je dit toch omdat je jouw steentje bij wil dragen aan de veiligheid? Dan doe je dit toch omdat je passie voor het vak hebt? Dan doe je dit toch omdat je wil dat de omaatjes gewoon met hun hondje over straat kunnen? Dat het geen parkeerchaos wordt bij scholen?

Ik kan me niet voorstellen dat je moedwillig kiest om vernederd te worden, uitgescholden te worden, te worden bespuugd of zelfs slachtoffer te worden van geweld? Want, zo stellen sommigen, wanneer dit een agent overkomt dan is dat part of the job.

Huh? Het is dus normaal dat je een politieagent slaat? Uitscheldt voor kankerlijer o.i.d. bespuugt, mishandelt enz? Dat rechtvaardigt dit walgelijk gedrag van sommige burgers? Mag een agent daarom geen emotioneel verhaal posten nadat hij/zij angstige momenten heeft beleefd en dat graag kwijt wil aan de soms genadeloze populatie?

Mensen stellen ook dat politieagenten geilen op het uitschrijven van boetes. Ook weer een sprookje om hun eigen gedrag te rechtvaardigen. Als men nou parkeert in de daarvoor bestemde vakken, of zich aan de snelheid houdt dan kan de politie inderdaad doen waar ze ook voor bestemd is. Boeven vangen!

Controleert de politie op snelheid bij scholen, dan is iedereen boos, gebeurt er een ongeval dan is weer iedereen boos want de politie controleert nooit. Snapt u het nog?

Ik las onlangs misselijkmakende reacties onder een artikel over wat politiemensen met PTSS kosten. Op de eerste plek lijkt mij zo een artikel niet relevant en op de tweede plek, wat wil men met zo een artikel bereiken?

De mensen die reageren met teksten als "hadden ze dit beroep maar niet moeten kiezen" snappen niet dat het niet normaal is wat politiemensen dag in dag uit moeten doorstaan, Dat deze mensen hun vak jaren en jaren met moed beleid en trouw hebben uitgevoerd, tegen muren zijn opgelopen maar steeds vanuit het besef dat zij de wereld een stukje beter en veiliger konden maken. Verdienen zij het dan om aan PTSS te lijden?

Misschien moeten mensen eens gaan beseffen dat als er niemand meer voor het vak van politieagent kiest het einde pas echt zoek is.

O en de volgende keer dat je een agent uitscheldt.... realiseer je dan even dat deze beste man of vrouw net iemand heeft moeten reanimeren, dat deze persoon misschien net aanwezig was bij de uithuisplaatsing van een kind, dat hij zij net de aangifte heeft opgenomen van een meisje dat is verkracht, dat hij zij net als eerste ter plekke waren bij een verschrikkelijk verkeersongeval. De keerzijde van hun vak maar waar zij zich wel met hand en tand voor inzetten.

donderdag 17 augustus 2017

Pijntjes en demonen

Hallo Karin,

Hoe gaat het met je? Ik heb een roerige week achter de rug. Zaterdag ging ik naar de eerste wedstrijd van Heracles van dit seizoen. We moesten spelen tegen de 'Neuzen' nou dan weet je het wel. Gezien we tegen Emmen een wanprestatie hadden geleverd had ik er niet of nauwelijks vertrouwen in.

Bij het stadion kregen we een cadeautje. Een soort van cape. Enig maar met mijn omvang ga ik daar niet mee lopen maar het idee was leuk. Ik scoorde een gele natte kletser en zeeg neer op mijn zitplaats. Kevin Blom was de arbiter van dienst. De ene helft meent dat hij een jood is, de andere helft meent dat hij een kakkerlak is.

Het was een mooie pot, zeker omdat wij met 2-1 wisten te winnen en dus bleven de 3 punten, punts, in Almelo. Hiep hoi!

Mijn week was verder niet echt fantastisch. Maandag druk bezig geweest in huis. Bleek de vuilcontainer kapot dus kon ik met mijn afval geen kant op. Dat is knap klote als het wat warmer wordt. Stank, je weet toch! Desalniettemin toch het nodige gedaan in huize Schaap en dat was nodig ook. Weet je, zo een depressie, je komt tot niets en je moet dan echt aangezwengeld worden.

Ik ben nog in gesprek geweest met de wijkagent. Toen ik zaterdag terug kwam van de wedstrijd was er onder mij sprake van een heuse party. Geen probleem maar waarom moet er zo ongelofelijk hard met de deuren worden gegooid? Het ging dusdanig hard dat mijn kopjes en glazen hun lichaamsbeweging wel weer hadden gehad. Ook verderop in de week was het weer een kabaal van jewelste.

We hebben hier in de wijk een nieuwe Subway. De kleinste Subway van Nederland maar ze maken er wel de lekkerste broodjes. Met een zakje vol kleingeld trok ik ten strijde om met muntjes van louter 20 cent een broodje van 4 euro nog wat af te rekenen. Het meisje aan de kassa lag in een scheur, die humor snapte ik niet echt maar het kan ook komen doordat mijn bril iet wat uit zijn voegen was gerukt. Hij stond scheef op mijn kop. Ik was er waarschijnlijk per abuis op gaan zitten.

Hoe gaat het daar? Guus wordt een volwassen hond maar beseft dit zelf nog niet? Best tof. Ik kan wel in elke blog schrijven dat ik een bakkie pleur met je wil doen, dat wordt ook zo saai dus is mijn suggestie nu om een appelflap te scoren. Geen idee wanneer we elkaar weer gaan treffen maar ik kijk er wel naar uit.

Wist je trouwens dat ik soms zo ontzettend eng droom dat ik in paniek wakker word met het gevoel dat ik geen seconde heb geslapen? Helaas was het deze week ook weer zover. Man, man, man wat werd ik angstig wakker. Ik kon wel janken. Mijn hart zat in mijn keel. Het was zo gruwelijk en het gekke was dat ik in mijn droom met geen mogelijkheid de politie kon bereiken of dat de politie naar me luisterde. De angst, het op de vlucht zijn, het is zo afschuwelijk. Ook al is het maar een droom, je beleeft het alsof het de wrange werkelijkheid is.

Ik werd dus wakker in een bed met kletsnatte lakens van het zweet waarin ik mijzelf compleet had verstrengeld. Angst regeerde dus tijd om even iets te drinken en afleiding te zoeken om uit die emotie te komen.

Vandaag ook nog naar de fysio geweest. Schaap haar nek en rug vinden het leven momenteel niet leuk. De nek en de rug wordt gemasseerd en dat doet zeer. Dus zit ik te kermen terwijl ik de zwangerschapsperikelen aan hoor en er het mijne van denk.

Zo zie je, mijn leven is nooit echt saai. Ik worstel met mijn depressieve gevoelens maar probeer er tegelijkertijd ook het beste van te maken en dat valt niet altijd mee. Net zoals het niet altijd even meevalt met jouw rug.

Hou moed maatje en tot gouw en vergeet niet dat je mijn favoriete Rotterdammert bent.

donderdag 10 augustus 2017

Ring van Antwerpen

Hoi Karin,

Hier ben ik dan met mijn weekanalyse. Hoe was jouw week? Ik zag dat Guus je bijna tegen de vlakte heeft gelopen in zijn enthousiasme naar een plastic flesje?

Met mij gaat het stilletjes weer wat beter. Maandag werd ik wakker met gevoel dat ik de ring van Antwerpen was. Aan gort en volledig overreden. Alles deed pijn, ik was dood moe en mijn kop zat vol snot.  Vreselijk. Ik had mijn testament al geschreven want als je een echte mannengriep hebt dan is je lot bepaald.

Zo moe mop, ik ben wel wakker geweest omdat mijn begeleider kwam. Ik heb haar een warm welkom geheten in mijn huis vol bacillen. Ik voelde me een wrak! Toch nog nuttig werk verricht. Mijn bureau opgeruimd en zij heeft mijn huis gestofzuigd. Weinig tot geen energie dus ben ik om 20:00 uur naar de stee gegaan en ben daar de dag erop om 10:30 weer uit gegaan.

Overigens had ik een dringende behoefte aan karton. Dus is deze veelvraat naar de Mac gereden voor een grote friet zonder saus. Lekker man. Niet goed voor me maar ach. Ik had mijzelf al gelukkig geprezen dat ik 40!!!! rollen wcpapier had ingeslagen. Dus ik kon snotteren voor life!

Ik heb mezelf nog in de nesten gewerkt door de discussie aan te gaan met mensen die een vegan lifestijl erop nahouden. Niets mis mee, maar douw het mij niet door de strot. Je weet hoe subtiel en integer ik kan zijn. Ahum.

Woensdag heeft deze snotterbel gewerkt. Gezien we met een ruime ploeg waren gaf ik de geest na mijn eerste gesprek. Het was wel goed zo en ik had tevens een halve dienst gedraaid. Wetende dat ik deze maand nog wel gevraagd zou worden om bij te springen.

Woensdag stond ook in het teken van mijn herstel. Moet je voorstellen, om 09:00 moest ik me melden. Je kent me, ik ben een nachtdier en mijn dag begint pas om 11:00. Het was voor het goede doel maar Jezus wat was ik moe en snotterig. Ik zat erg in mijn hoofd. Wellicht niet handig maar Eef om 09:00 ergens laten opdraven is ook niet handig. Zeker niet als ik ziek ben.

Ik moet trouwens enorm lachen om de humor van jouw halve trouwboek. Misschien word jij er soms een beetje simpel van, ik vind het briljant. Met name de berichtjes over jullie woeste wezens in huis. Vooral de diva is zeer gevaarlijk. Haha.

Ik zou willen dat ik je een spectaculaire week kon brengen maar gezien ik geveld was door een heuse mannengriep valt er bar weinig over te vermelden. Wel vet hip dat we Europees Kampioen zijn geworden met de dames. Wij doen wat we moeten doen, kunnen die kerels nog iets van leren. Ja toch, niet dan.

Nou stoere chick, je fan uit Almelo denkt aan je. We gaan zodra het kan samen een bakkie pleur kantelen en klagen zoals vrouwen dan kunnen. Zeg je even tegen je halve trouwboek dat hij niet zo moet mokken wanneer ik Guus schattiger vind dan hem? Zie foto en reactie.

Het is nu half 1. Ik snotter nog altijd en O toch nog sensatie!!!! Ik was deze week kadaverstaven aan het bakken toen opeens de pleuris uitbrak. Mijn rookmelder ging af. Hemel wat een lawaai. Ding ligt op mijn keukenkastje. Wonderlijke plek maar mijn plafond is zo fucking hard dat je daar geen boutje in geschroefd krijgt. Conclusie: De rookmelder van de Action werkt!

Nu echt doei dag en tot zien,

Kusje voor de brigadier

Groetjes Schaapie

donderdag 3 augustus 2017

Hossen door de bossen

Hey Karin,

Jij denkt nu vast "Hep dat wijffie een carnavalsliedje geschreven joh?" Nee, ten spijt. Ik moest alleen een olijke titel bedenken.

Omdat ik nu her en der verspreid in de week blogs post heb ik besloten één vaste dag in de week te kiezen waarop ik met je mijn week bespreek. Dat wordt dus vrijdag.

Vanmorgen kwam er een servicemonteur van Bosch. Eerder dan gepland dus lagen de vers gewassen beha's nog op de bank. Van die verwassen exemplaren dus charmant is anders. Overigens vind ik het vreselijk, vreemden in mijn huis. De beste man kwam iets vervangen wat mogelijk zou kunnen leiden tot een grote boem! Gezien ik geen behoefte had aan een doorzonwoning was het een nuttige actie.

Rond half 7 vertrokken naar het station. Niet dat Almelo zo groot is maar ik moest mijn kaart nog opwaarderen en de auto parkeren. Op het station kwam ik tot de ontdekking dat ik geen eenheidsworst ben. Ik was echter nog niet zeker of ik mij hier nou gelukkig mee moest prijzen of dat ik huilend buiten de toom viel. Dat ik buiten de toom viel was een feit.

Nadat ik een loei heet saucijzenbroodje naar binnen had gewerkt ging ik op reis naar Enschede. Ik bevond mij in een volstrekt idiote situatie, ik zal hem voor je schetsen. Een man rond de 50 zat openlijk te flirten met een meisje van rond de 20 waar zijn halve trouwboek bij zat. Die ene helft riep telkens "oeh je telefoon gaat, voel hem door mijn tas heen trillen"

In Enschede was het een drukte van belang. Ik zocht Ruud zoals je kon zien op de beelden op Facebook. Helpt reuze, mijn plan van aanpak. Not! Gelukkig vonden we elkaar en konden we richting ons vak sjokken. Nou mop, dit is er één hoor. Een fitnessstadion. Jezus wat moesten wij een graf eind lopen en vervolgens 100 trappen beklimmen. 10 kilo lichter kwam ik boven. (was het maar zo.)

Gesetteld en wel troffen we onder onze stoelen een soort van condooms aan. Die moest je met een rietje opblazen en dan kon je er mee rammen. Tegen elkaar aan wel te verstaan. Dan hoor je een klepperend geluid. Welke idioot dat ooit heeft bedacht, geen idee maar het is wel lachen.

Wedstrijd was een juweeltje. Al heb ik zo dikwijls de wave gedaan dat ik nu nog open- en dichtklap. Ik heb er ook een paar ruw verstoord doordat ik het timingsgevoel van een gemiddelde schoonmoeder heb.

Gelukkig was daar de overwinning en explodeerde het stadion. Men liep te gillen en te schreeuwen alsof ze wereldkampioen waren geworden. De uittocht kon beginnen. Dus weer een kilometer of 10 marcheren. Een vriendin van me stond op me te wachten elders bij het stadion omdat deze tutmeloen niet alleen met de trein terug durfde. Na wat stagnaties haar, en haar gezelschap gevonden.

Vervolgens gingen we in kuddeformatie met de trein terug naar de beschaving. Heet dat het was. Veevervoer. Ik zei nog dat ik een besmet ei naar binnen had gewerkt maar niemand gaf ene shit. Jammer. Anders waren er wellicht een aantal gevlucht.

In Almelo heb ik mijzelf nog nuttig gemaakt. Een vrouw en haar dochtertje stonden hopeloos verloren te wezen want er reden geen bussen meer. Nee goh! Ze moesten naar dezelfde wijk als de mijne dus ik zei "ga maar met mij mee." zo geschiedde. Ben je nu trots op mij? Vast niet want ik heb gekeerd op een plaatst waar dit eigenlijk niet mocht. Mea maxima culpa.

Heb je nog gekeken naar de dames eigenlijk of was de tv in beslag genomen door de mannen? Ik heb je niet meer online gezien. Hopelijk gaat alles goed.

Ik ga zo maar eens doen waar ik over het algemeen goed in ben namelijk slapen.

Tot volgende week vrijdag maar weer. Liefs Eef

dinsdag 1 augustus 2017

Schaap meldt zich

Beste Karin,

Wat las ik? (retorische vraag) Je bent weer voorzichtig aan de slag gegaan aan de kit? Wat goed van je! Ik vind het echt klote dat je herstel van de rug zo lang duurt. Ik heb het vandaag nog over je gehad toen ik met een collega van je uit Almelo en bakkie pleur ging doen. Ik vertelde trots dat ik twee keer met je mee ben geweest op patrouille en hoe tof dat was. Hij vindt Rotterdam ook een mooie stad. Terecht natuurlijk want Roffa is beslist een van de mooiste steden van Nederland. Je kan er, in tegenstelling tot Mokum, voor een schappelijk prijsje iets te nassen halen of een vloeibare boterham.

Ik mis je een beetje op Twitter maar snap ook wel dat je wellicht daar weinig te melden hebt. Wat wordt Guus al groot zeg. Ik weet nog dat je me een foto liet zien van een pluizige pup die iet wat daaps de wereld in keek. De tijd gaat eigenlijk vet snel. Behalve in de supermarkt. Als je daar eenmaal in de rij aan de kassa staat heb je het idee dat het 10 jaar later is wanneer je het pand verlaat en dus zijn je aankopen onherroepelijk bedorven.

Trouwens, ik kocht vandaag eieren en zei tegen het meisje aan de kassa dat men eieren haast niet meer durfde te verkopen. Bleek ik de grafzerk open te hebben getrokken want het blaagje wist niets. Hoe kan dat nou? Ik heb mijn eitjes aan een zorgvuldige test onderworpen en ze zijn veilig. Dus kan Schaapje weer een lekker eitje bakken. Ja toch, niet dan.

Lief, die foto van Guus en jullie diva die op de thuiskomst van een gezinslid zaten te wachten. Leuk hé, dat beestjes net als wij een ingebouwde klok hebben. Zo voel ik het oestrogeen in me naar boven komen als ik in de Kruidvat langs de Zwitsal loop. Mijn biologische klok tikt al jaren niet meer want ik ben vast besloten om geen moeder te worden. Dus ook al komt er een wolk oestrogeen in me naar boven, ik negeer het, koop een kilo blauwe orka's en begeef me huiswaarts om aldaar achter de geraniums sherry te drinken en woordzoekers op te lossen.

Lijkt me trouwens echt tof om je weer eens te zien. Op naar de grote stad met al haar avonturen en ingewikkelde systemen. Om verstrooid te vragen waar het pastaplein is. Of wel Macaronieplein. Jahaaaa ik weet dat het Marconieplein moet zijn maar als taal iets is waar je blij van wordt dan ga je er een beetje mee stoeien.

Met mij gaat het trouwens wat minder goed. Mijn depressieve gevoelens vieren hoogtij. Ik weet met mijzelf geen blijf maar word dan wel weer blij als ik foto's zie van jullie Woezels. De diva en de doerak. Ik ben blij voor je dat je weer kan doen wat je zo graag doet ook al is het op kleine schaal. Ik vind het naar dat je een beetje vergeten bent. Niet door mij hoor. Ik zal mijn favoriete Rotterdammert niet zo 123 vergeten. Jammer dat de afstand tussen ons zo groot is. Anders hadden we een bakkie kunnen doen bij Heilige Boontjes en steen en been kunnen klagen over de maatschappelijke problematiek op Twitter. Lijkt me enig. Of we gaan als duo ten strijde trekken op het WK rebus oplossen voor dummies. Winnen we glansrijk, ik verzeker je dat.

Nou, ik ga zo maar eens naar de stee want morgen moet ik naar de kappert. Ik heb zo een lange pony dat ik even dacht dat ik in Noorwegen woonde en te kampen had met het fenomeen 24 uur donkerheid. Ik oefen dus voor Samson en roep tegen iedereen wahwah. Dat levert iet wat verstrooide blikken op. Snap jij dat nou?

Ik hoop dat je snel wat opknapt lieverd. Dit is gewoon huilen met de lamp uit. Volgende keer bij de IBT niet meer met mannen smijten. Volg mijn voorbeeld en smijt met koffiekopjes, Hoewel dat dan weer geen onderdeel van de IBT is maar dat terzijde.

Hopelijk treffen we elkaar gauw een keer. Anders, doe een roadtrip naar Twente om te genieten van onze elegante sferen en onze landelijke luchten. Laat ik je de mooiste plekjes wel zien. Ja mop ook hier hebben we koffie en sjokelaaaa.

Dag dag favo Rotterdammert en ik stuur je gauw een verslag van mijn avonturen die nog op de planning staan. Ik ga o.a. naar de halve finale van onze leeuwinnen dankzij een vriend van me die kaartjes heeft gekregen. Hip toch?

Liefs uit Almelooooooo

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...