Hoi Karin,
'hebbie' mijn weer. Ik zag dat je vandaag tourwinnaar bent geworden door naar het postkantoor te fietsen? Dat zoiets nog bestaat joh. Verkopen ze daar ook nog strippenkaarten?
Ik was vanmorgen vroeg wakker. Dat zat zo, iemand in de wijk had besloten om met de haakse slijper in de weer te gaan. Zo een figuur zou je toch met liefde een bos distels toesturen via pleurop?
Van de weeromstuit ben ik toen maar de stee uit geploft en heb me in mijn werkkloffie gehesen, terwijl ik al puffend en klagend door mijn woning struinde. Onlangs had ik een beha gekocht in mijn maat. Althans, volgens het etiketje, dat ik, voortvarend dat ik ben er al had afgerukt. Kwam ik tot de conclusie dat je het gevaarte nog niet om een lantarenpaal kon spannen. Het leven is niet eerlijk. Ik heb toen scheldend en tierend aan mijn vetplant uitgelegd dat dit soort issues je dag kunnen breken. Dan had ik niet eens een eitje in huis.
Nadat ik me dus had aangekleed ben ik met Frits, mijn auto naar de andere kant van de stad gereden om daar tot de conclusie te komen dat het wel handig is om je aankomst bij iemand van te voren te melden, voor het geval ze onverhoopt weg zouden zijn. Gelukkig kwam alles goed en zo kwam het dat ik in de vroege ochtendstond stenen aan het sjouwen was. Vrienden van me zijn aan het bestraten en ik besloot om ook mijn steentje bij te dragen.
Zo heb ik geleerd hoe je met een stenensnijder moet werken. Een apparaat dat ook dienst kan doen als martelwerktuig. Met mijn gebruikelijke "whoeij" en "whiej" was de toon gezet. Overigens gingen we zwaar aan het gemeentebier want met die grafhitte zweet je je eigen helemaal de tyfus.
Mijn lunch was trouwens best lekker. Een Berlinerbol. Ken je die? Zoet! Je gebit sterft ter plekke af aan betonrot. Ik voelde me net de parkeergarage van Eindhoven. Dat kwam meer doordat mijn spieren me lieten weten dat al dat gesjouw en gesleep wel genoeg was geweest.
Vanavond ga ik met diezelfde vrienden tapas happen bij onze plaatselijke tapasdealer. Lekkâh! All You Can Eat concept dus zet die laadklep maar open. Ze hebben daar van die pepertjes gevuld met kaas. Scherp joh! Als je nadien de blaastest moet ondergaan smelt het pijpje ter plekke. Mijn vader zei vroeger altijd dat je dan geen vlooien in je buik had. Onvoorstelbaar wat men de jeugd poogt wijs te maken.
Zo maakte men ons ook al wijs dat als een tand uit je ponem was gelazerd en je deze op een schoteltje onder je bed zette, je daar poen voor kreeg. Knappe tandenfee die geruisloos ons alarmsysteem weet te trotseren. Ja toch, niet dan.
Nou, ik moet me haasten om de bus tet pakken. Ik hoop trouwens dat het euforische gevoel dat je deze middag had nog even stand houdt. Een beetje positiviteit ken je wel gebruiken dacht ik zo.
Houd moed en houdoe he!
Groetjes Eef
zaterdag 22 juli 2017
donderdag 20 juli 2017
Aan mijn favoriete Rotterdammert.
Hoi Karin,
Daar leg je dan te liggen. Wat zo een IBT-oefening al niet teweeg kan brengen. Ik las dat Guus dol enthousiast de dierenarts had begroet en meteen maar besloot om het één en het ander daar te verbouwen! Wat is het toch een boef. Inzetbaar voor al uw sloopwerkzaamheden.
Ik zag dat je het bijna failliete Griekenland had bezocht met de mannen? Komt die Souvlaki ondertussen je neus uit of koos je voor moeders pappot tijdens het eten? De zogenoemde Nederlandse keuken.
Hier zit een duif zich te barsten te koeren. Iets in de trend van "Vogeltje wat zingt gij vroeg, pang dat was wel lang genoeg!" Helaas mag je in ons land niet met een dubbelloops jachtgeweer op ongedierte schieten dus blijf ik oefenen met mijn katapult door met steentjes op blikjes te schieten. In huis dus niemand die het ziet. Gelukkig maar want onlangs miste ik dusdanig dat mijn favoriete melkbeker het slachtoffer werd. Volledig aan gruzelementen. Iet wat teleurgesteld besloot ik dat ik wellicht moest inzien dat mijn richtingsgevoel en ik even goede vrienden zijn als Wilders en Roemer.
Jammer dat jouw vakantie door jouw blessure zo zijn beperkingen kende. Wie gaat er dan ook met volwassen mannen gooien. Het dwergwerpen is al ingewikkeld genoeg en door het COC op de zwarte lijst gezet. Net als het verhuren van bejaarden die dienst konden doen als beveiligingscamera.
Mis je jouw grondgebied een beetje? Ik denk dat de burgers jou wel missen. Toen ik met je over jouw grondgebied flaneerde werd je alom herkend. Zelfs door een bestuurde van een vehikel waar jij wel even overheen zou marcheren. Bij wijze van spreken. Ik moet echt nog even wennen aan de omgangsvorm die de gemiddelde Rotterdammer(t) erop nahoudt.
Wist je trouwens dat ik vandaag sushi heb gegeten. Dit keer iets anders dan wat ik normaliter bestel. Het was wel lekker maar het was niet wat ik er van had verwacht. Een beetje als de voorrondes van het WK voor onze Leeuwen. Waar de leeuwinnen het weer een stuk beter doen maar dat terzijde.
Ik was vandaag solidair met je door ook de fysiotherapeut te bezoeken. Dame in kwestie, zwanger, vroeg of ik op het stoeltje wilde blijven zitten zodat ze achter me kon gaan zitten. Ze was een beetje dizzy. Vrouwen en hormonen... ik besloot haar verzoek te honoreren en zo werd ik op de pijnstoel geplaatst. Je moet haast wel een masochistische inslag hebben als je ter symptoombestrijding naar de fysiotherapie gaat. Of een CD opzet van Gordon of After Eight eet.
Ik hoop je trouwens dit jaar nog wel te zien en de elegante Rotterdamse sferen op te snuiven. Wellicht dat een bezoek aan Rodi daar ook bij behoort of een bakkie pleur scoren bij Heilige Boontjes. Even het zwarte goud door de slokdarm laten klotsen zodat we er met de volle 30% weer tegenaan kunnen. Ja toch, niet dan.
Dit weekend ben ik uitgenodigd om bij onze plaatselijke tapasdealer te komen eten. Zo zie je dat het afgraven van zand echt een band schept. Zolang ze het creëren van terpen, (dat zand moet toch ergens naartoe) maar niet aan banden leggen,
Nou mop, ik denk aan je en ik wens je veel sterkte toe. Het is wat, het lichamelijk herstel. Laat die mannen van je maar met de huulbessem door het huis veurn want dat is beslist geen karwei als je een zere rug hebt.
Geef je Guus en Sniper een aai van me? Guus is echt al een joekel. Wie laat inmiddels wie uit?
Zet hem op he toppert.
Groetjes uit het Oosten, waar de krenteweg de enige weg is.
Liefs schaapje
Daar leg je dan te liggen. Wat zo een IBT-oefening al niet teweeg kan brengen. Ik las dat Guus dol enthousiast de dierenarts had begroet en meteen maar besloot om het één en het ander daar te verbouwen! Wat is het toch een boef. Inzetbaar voor al uw sloopwerkzaamheden.
Ik zag dat je het bijna failliete Griekenland had bezocht met de mannen? Komt die Souvlaki ondertussen je neus uit of koos je voor moeders pappot tijdens het eten? De zogenoemde Nederlandse keuken.
Hier zit een duif zich te barsten te koeren. Iets in de trend van "Vogeltje wat zingt gij vroeg, pang dat was wel lang genoeg!" Helaas mag je in ons land niet met een dubbelloops jachtgeweer op ongedierte schieten dus blijf ik oefenen met mijn katapult door met steentjes op blikjes te schieten. In huis dus niemand die het ziet. Gelukkig maar want onlangs miste ik dusdanig dat mijn favoriete melkbeker het slachtoffer werd. Volledig aan gruzelementen. Iet wat teleurgesteld besloot ik dat ik wellicht moest inzien dat mijn richtingsgevoel en ik even goede vrienden zijn als Wilders en Roemer.
Jammer dat jouw vakantie door jouw blessure zo zijn beperkingen kende. Wie gaat er dan ook met volwassen mannen gooien. Het dwergwerpen is al ingewikkeld genoeg en door het COC op de zwarte lijst gezet. Net als het verhuren van bejaarden die dienst konden doen als beveiligingscamera.
Mis je jouw grondgebied een beetje? Ik denk dat de burgers jou wel missen. Toen ik met je over jouw grondgebied flaneerde werd je alom herkend. Zelfs door een bestuurde van een vehikel waar jij wel even overheen zou marcheren. Bij wijze van spreken. Ik moet echt nog even wennen aan de omgangsvorm die de gemiddelde Rotterdammer(t) erop nahoudt.
Wist je trouwens dat ik vandaag sushi heb gegeten. Dit keer iets anders dan wat ik normaliter bestel. Het was wel lekker maar het was niet wat ik er van had verwacht. Een beetje als de voorrondes van het WK voor onze Leeuwen. Waar de leeuwinnen het weer een stuk beter doen maar dat terzijde.
Ik was vandaag solidair met je door ook de fysiotherapeut te bezoeken. Dame in kwestie, zwanger, vroeg of ik op het stoeltje wilde blijven zitten zodat ze achter me kon gaan zitten. Ze was een beetje dizzy. Vrouwen en hormonen... ik besloot haar verzoek te honoreren en zo werd ik op de pijnstoel geplaatst. Je moet haast wel een masochistische inslag hebben als je ter symptoombestrijding naar de fysiotherapie gaat. Of een CD opzet van Gordon of After Eight eet.
Ik hoop je trouwens dit jaar nog wel te zien en de elegante Rotterdamse sferen op te snuiven. Wellicht dat een bezoek aan Rodi daar ook bij behoort of een bakkie pleur scoren bij Heilige Boontjes. Even het zwarte goud door de slokdarm laten klotsen zodat we er met de volle 30% weer tegenaan kunnen. Ja toch, niet dan.
Dit weekend ben ik uitgenodigd om bij onze plaatselijke tapasdealer te komen eten. Zo zie je dat het afgraven van zand echt een band schept. Zolang ze het creëren van terpen, (dat zand moet toch ergens naartoe) maar niet aan banden leggen,
Nou mop, ik denk aan je en ik wens je veel sterkte toe. Het is wat, het lichamelijk herstel. Laat die mannen van je maar met de huulbessem door het huis veurn want dat is beslist geen karwei als je een zere rug hebt.
Geef je Guus en Sniper een aai van me? Guus is echt al een joekel. Wie laat inmiddels wie uit?
Zet hem op he toppert.
Groetjes uit het Oosten, waar de krenteweg de enige weg is.
Liefs schaapje
Abonneren op:
Posts (Atom)