Bedankt

Hallo beste lezers!

2016 was voor mij eigenlijk niet echt een leuk jaar. Gelukkig waren er ook leuke en mooie momenten. Zo wil ik een aantal mensen extra bedanken dit jaar. Ik heb een paar anderen op een andere manier bedankt. Zij zijn niet zo van digitale wereld vandaar.

Zo had ik vele gesprekken met Karin de Groen op Facebook en heb ik haar twee keer bezocht in Rotterdam om eens mee te kijken tijdens haar dienst. Dat was heel erg leuk, boeiend en gezellig. Zo breken wij nog ons hoofd over een mysterieus zilveren dingetje op het dashboard aan de bijrijderszijde van een dienstvoertuig. Neen, dat is geen shocker! Het is fijn om te babbelen met iemand die betrokken is. Je wist op te fleuren met foto's van hun K9 eenheid. De verhalen die ontstonden onder een foto van een leeggelopen kerstman... Karin, ik deed het al eerder op karton maar nu ook digitaal! Dankjewel! Je bent een wereldwijf!  Ik beschouw je toch wel als een soort van maatje.

In 2016 ging ik ook dikwijls op bezoek bij Roos en haar kinderschare. Zei Jari in het begin van het jaar nog Euf nu zegt hij Eef. Wat hebben wij ons bewusteloos geroddeld! Wat kan je toch machtig verontwaardigd reageren als ik je loop te stangen. Bedankt dat ik bij jou mijzelf mag zijn inclusief mijn paniekjes. Het is ook zo leuk om met de kinderen om te tutten. Jari en Fayah zijn echt twee (b)engeltjes. Eigenwijs ook, hoe zou dat toch komen? (hap hap hap) dankjewel voor je ontzettend leuke attentie met kerst. Het schaapje hangt in mijn auto! Het bier smaakte goed en de foto prijkt op de kast. Als wij éénmaal bellen dan duurt dat zo een uur. Oeps! Bedankt voor je steun dit jaar en het lekkere eten want koken dat kan je! Zoals Justin heel goed kadaverstaven kan bakken. Dank lieverd!

Lindsy, om jou kan ik zo ontzettend lachen! Wat hebben wij er wat af gelachen zeg. We zijn in de auto soms net Haagse Wil. We hebben toch leuke dingen ondernomen dit jaar en bijzondere dingen. Wéét je nog dat we naar Westerbork waren geweest? Dat was zo indrukwekkend. Op de terugweg stonden we 1.5 uur op te parkeerplaats. Ik riep nog naar de bestuurders, "ze komen dreks met erwtensoep" onze voorliefde voor de Action! Mijn parkieten die je een trauma hebt bezorgd! Mooie ben jij. Natuurlijk je ontzettend leuke verrassing eerder dit jaar. "Schapen scheren" dat was echt super tof! Merci deerne!

Gert, wat moet ik vaak lachen om jouw woordspelingen. Je kan zo geestig uit de hoek komen op Facebook. Sinds kort bellen we soms met elkaar maar dat is altijd heel gezellig. We kunnen overal over babbelen. Zowel over serieuze zaken als over hele luchtige dingen. We kennen elkaar al best lang en vooral digitaal maar door te bellen is het toch anders. Natuurlijk ook bedankt voor de vele potjes Wordfeud. Wij als taalpuristen konden ons collectief groen en geel ergeren aan het taalvandalisme. We konden ons groen en geel ergeren aan types als Sylvana. In 2017 gaan we elkaar ontmoeten. Als dit niet linksom kan, dan maar rechtsom. We hadden ooit op Twitter gekscherend gezegd dat we een biertje zouden gaan drinken, zoiets moet te realiseren zijn. Je bent echt een schat van man Gert en je schrijft echt heel goed.

Hanneke, ik ken niemand die zo recht door zee kan zijn zonder de ander te kwetsen. Je hebt mij wel wat te stellen. Sorry. Je wist me te raken, aan het denken te zetten en dat is ook heel belangrijk. We kregen contact doordat jij op een missie was in het buitenland. Jij was net wakker en in Nederland was het nacht. Je vond het leuk dat ik interesse toonde in je werk en zo ging het balletje rollen. Ik waardeer je oprechtheid ook al was dat soms wel heel moeilijk. Je hebt laten zien dat je naast recht door zee te zijn ook lief en zorgzaam kan zijn en dat siert je. Ik heb diepe bewondering voor wat je allemaal doet, vooral in het buitenland. Ik ben super trots op je!  Sorry dat ik je soms zat te stangen maar je hapt zo leuk! Weet dat ik het nooit of ter nimmer gemeen bedoel. Dankjewel! Ik vind je echt een kanjer.

Grayson, we hebben elkaar dit jaar niet veel gezien maar de momenten dat ik bij jou en Erica was, dat was gezellig! Jij en ik kunnen keten op een manier zoals alleen wij dat kunnen. Ik heb dit jaar keuzes moeten maken omdat dit soms moet. Je weet wel, tussen de één of de ander. Ook al waren sommige dingen voor mij best lastig, toch bleef ik daar wel voor gaan. We kennen elkaar al zo lang en ik vind het mooi om te zien hoe gelukkig je nu bent samen met Erica. Samen een huis, getrouwd, het is je gegund want ik weet dat je dat gewoon graag wilde.

Jan, eigenlijk kennen we elkaar niet maar als ik me rot voelde dan ging ik jouw berichten lezen op Facebook. Je schrijft zo mooi. Je wist zelfs van een iet wat serieuze kwestie toch iets grappigs te maken zonder dat je het schoffeerde. De foto's van het antiek op wielen, je verhalen over M, je leuke berichten over buurtbewoners, fantastisch. Je neemt de burger op jouw eigen manier mee in jouw werkzaamheden en dat vind ik  heel erg leuk. Blijf vooral zo doorgaan.

Justin, dankjewel voor je vertrouwen. Ik heb heel veel respect voor je. Ik weet dat dit jaar voor jou niet heel gemakkelijk was maar toch informeer je regelmatig hoe het met me gaat. Liet je me niet vallen toen de pleuris uitbrak op Twitter en bleven gewoon contact houden. Ik vind je echt een toffe gast en vind het heel knap hoe jij je staande weet te houden. Ik weet zeker dat A super trots op je zal zijn en terecht.

Kalinda, ook jij bedankt voor je vertrouwen en de make-up tips! Je komt er wel meid. Ook jij bedankt dat je me niet liet vallen na die rel. Ik vind het zo fijn voor je dat je samen bent gaan wonen met Justin, dat je nu een eigen bol hebt enz. Het is je gegund meid.


Afijn, natuurlijk ben ik mijn lezers dankbaar dat ze mijn geneuzel elke keer weer lezen. In 2017 ga ik zeker door met het schrijven van allerlei blogs, verhalen en voorbeeld klachtenbrieven.

Flessenpost

Beste Postnl,

Deze tijd van het jaar is voor jullie ploeteren tot je purper ziet, daar ben ik mij terdege van bewust. Miljoenen mensen die een kaartje sturen met daarop allerlei wensen en kusjes etc.

Dan is er nog van dat straattuig dat brievenbussen opblaast waardoor alle post als een soort van sneeuw door de lucht dwarrelt. Ook dát is iets waar jullie als bedrijf mee te kampen hebben.

Ik begrijp dus dat alles niet zo verloopt zoals dat gebruikelijk is. Wat ik echter niet begrijp is dat sommige poststukken zolang onder weg zijn dat wanneer ze (als dat überhaupt al gebeurt) aankomen rechtstreeks naar het Rijksmuseum kunnen of het museum voor oudheidkundige zaken. Jullie beweren dat de post maximaal 4 dagen onder weg is. Daar heb ik vrede mee maar zo lang als nu? Sommige stukken zijn na een week nog niet bezorgd.

Vervolgens krijg ik van jullie een bouwpakket toegestuurd. Een kaart die is verzonden vanuit Duitsland wordt bij mij netjes in twee stukken in een plastic hoesje afgeleverd. Geen excuusbriefje die je normaliter wel krijgt. Waren zeker op? Op Twitter probeerde ik het nog om te buigen naar een grapje door te suggereren dat jullie tegenwoordig ook een snijmachine hebben, weliswaar een slechte maar ach.

Geen reactie. Vervolgens stuurde ik een Tweet over dit poststuk zonder olijke ondertoon en wederom geen reactie. Misschien is het wel niet het doel van jullie Twitteraccount om klachten te beantwoorden? Misschien vinden jullie het nodeloos gezanik? Zeg het maar hoor?!

Ook de derde klacht werd straal genegeerd. U als bedrijf promoot het om kaartjes te sturen. Nu behoor ik tot de natie die deze nostalgie graag in ere wil houden maar dan zal het wel fijn zijn dat de post enigszins op tijd wordt bezorgd en niet als een bootje in de Bermudadriehoek in het eindeloze niets verdwijnt.

Gezien bovenstaande omstandigheden heb ik besloten om nu alvast de kerstkaarten voor komend jaar te versturen. Dan hebt u tijd genoeg om ze te verwerken en kan ik ze in de aanbieding kopen. Lijkt me toch een mooie win-winsituatie. Beetje jammer dat jullie als bedrijf niet zelf met een oplossing komen of een reactie. Het versturen van post wordt steeds duurder en de service steeds slechter. Lijkt me beurstechnisch niet helemaal handig.

Om het toch maar positief af te sluiten heb ik deze brief in een fles gestopt en bij uw hoofdkantoor, zoals u kon merken, door het vensterglas naar binnen gemikt. Zo weet ik zeker dat hij op tijd is bezorgd.

Ik heb er een stoffer en blik achteraan gegooid voor de schade. Gelukkig ben ik WA verzekerd bij Interpolis (die dan wel weer een goede onlineklantenservice hebben) dus komt het met de schade wel goed.

Vriendelijke groeten,

Een boos en ontstemde burger!

Het meisje van de Jumbo

Hallo lieve lezers!

Vandaag had ik een briljant idee. Boodschappen doen! Omdat de Jumbo voordelig en goed wc-papier verkoopt besloot ik naar deze supermarkt te gaan. Dat werd een waar avontuur dat nog net niet ontaardde in chaos.

Het was druk! Ik kon, gezien mijn omvang, wel een aanloopje nemen en als een soort van levende bowlingbal iedereen opzij beuken, echter was ik dan geheid de winkel uitgezet. Los van de vele schadeclaims die zouden volgen maar dat terzijde.

De dames achter de kassa droegen allemaal een olijke kerstmuts. Of ze daar zelf nou zo blij mee waren is een tweede. Afijn ik had niet heel veel nodig dus qua inslaan was ik snel klaar. Bij het bier stond een man wat onduidelijke teksten uit te slaan. Hij had iets geniaals bedacht alleen waren de natuurkundige wetten onverbiddelijk, het leven is een tranendal.

Overigens zag alles er nog netjes uit in de winkel. Het was niet alsof er een troep hongerige hyena's lang was getrokken of een kudde waterbuffels. Complimenten aan de Jumbo.

Toen ik eindelijk de kassa had bereikt en de uitgang in zicht kwam besloot ik om toch maar een broodje hamburger mee te nemen naar huis. Gezien de drukte op de parkeerplaats zou het zomaar tot sint juttemes kunnen duren eer ik weer in de bewoonde wereld terecht zou komen. Gelukkig had ik bier en wc-papier bij me. De rest had ik al ingeslagen.

Bij de Jumbo hamburgerstand stond een meisje met uiterste precisie hamburgers te bakken. Ze was op en top geconcentreerd. Uitjes bakken, hamburgers bakken, dat alles voor een troep hongerige wolven die zich hebben ten prooi gegeven aan het boodschappen doen vlak voor kerst.

Gewapend met bier, wc-papier en een hamburger in een papieren zakje drentelde ik naar de auto en toen begon het wachten. Mensen komen overal vandaan, kijken nergens naar en voor je het weet BAM! Biem! aanrijding. Vervolgens was er een oude man die zich voordeed als verkeersregelaar en ging de boel wel even regelen. Oké, als je daar gelukkig van wordt.

Het was dus weer een avontuur op zich. In de Nieuwstraat besloot Jan en alleman om gewoon dubbel te parkeren. Buitengewoon hinderlijk maar ja, in die straat gebeurt dat altijd.

Nu weer thuis, vanmiddag naar mijn vader en zijn vrouw. Ben benieuwd. We gaan kerstavond vieren. Moet ik de knoflooksaus niet vergeten natuurlijk..

Groetjes en fijne feestdagen

Vunzige markt

Hallo lieve lezers!

Vanmorgen was het doel om met een geldig treinkaartje in de trein te stappen om in Deventer weer uit te stappen. Helaas beste betreurden, dat liep anders dan gepland. Ik stond totaal beteuterd bij de incheckpaal voor paal! Ik had namelijk het verkeerde kaartje bij me. Dom ding!

Ik heb toen Ruud maar bericht dat ik in rouw gedompeld was. Ruud kwam vervolgens naar Almelo maar omdat hij nog niet in Almelo was gearriveerd besloot ik een haring te gaan eten. Lekker, van Reinerink! Nadat ik dit beestje had verslonden bedacht ik me dat het wel leuk kon zijn om Pokémon Go weer te gaan spelen en eens een rondje te lopen over de Almelose markt. O jongens wat enorm!

Het was in elk geval druk! Je komt dan de meest vreemde figuren tegen. Zo was er een dame die een heel gesprek voerde met de kwakjes in bakjes die daar stonden om te proberen. Ze dacht kennelijk ook aan de boer in Gouda want ze maakte een rondje om het tafeltje waarbij schaap het veld moest ruimen. "Sorry mevrouw dat ik me in uw loopbaan bevond." Terwijl ik me een weg baande door de winkelende menigte ving ik zowaar ook nog wat leuks. Bij de worstenkoning wist ik heel elegant een plakje worst mee te jatten. Lekker hoor, vooral na zo een haring.

Afijn daarna nog even naar de Gamemania. Twee games gekocht voor het exorbitante bedrag van 2 euro. Kreeg ik ook nog een pasje. Zijn trouwens tweedehands games maar ach, is toch best leuk?

Vervolgens naar de Kik. Nou daar hing een lagerdrukgebied waar je U tegen zegt. De dame achter de kassa was zo chagrijnig  dat zelfs lachgas zijn werking zou verliezen en prompt zou muteren naar traangas. Kolere!

Nadat ook die buit binnen was, was het tijd om naar mijn eigen gezeik te gaan luisteren. Op een drafje naar het huis van mijn vader en zijn vrouw. Daar mijn telefoon bijgeladen en niet veel later heb ik Ruud opgehaald van het station.

Zichtbaar of onzichtbaar

Vanmorgen had ik met een collega een onderonsje over onze sterke arm der wet. Waaraan moet een wijkagent conform zijn profielschets voldoen en wat zijn de 'eisen' die wij als burger stellen? Zelf ben ik iemand die veel contacten heeft binnen het blauwe wereldje. Het is mijn interesse gebied en ik vind het leuk dat politiemensen laten weten wat ze doen. Niet alleen om de stereotypering te ontkrachten maar ook om aan te tonen dat het werk bij de politie niet enkel bestaat uit kommer en kwel en het schrijven van eindeloos veel processen verbaal. 

Als ik voor mij persoonlijk spreek dan vind het contact met je eigen wijkagent belangrijk. Burgers kunnen signaleren en deze signalen weer doorgeven aan de diender. Daarbij kan een wijkagent zorgen ontnemen of wildwestverhalen ontkrachten. Een nauwe betrokkenheid bij de wijk waar de wijkagent dienstbaar is lijkt mij van wezenlijk belang.

Ik heb het gevoel dat de politie, zeker in het westen van Nederlander vooruit loopt op de digitale communicatie met haar burgers. Zo is er een agent in Rotterdam die een zo genoemd pop-up politiebureau runt. Eigenlijk moet je dat voor je zien als een mobiel, piepklein politiebureau dat her en der in zijn wijk, op gezette tijden opent. Dit biedt de burgers de kans om met deze agent in gesprek te komen, al dan niet met een bakje koffie.

Ander voorbeeld, een agente werkzaam in Rotterdam laat met regelmaat zien dat ze een bezoekje brengt aan activiteiten die in haar doelgebied plaatsvinden. Op die manier kom je met allerlei mensen in gesprek, op een laagdrempelige manier. Zonder deze burgers direct in beeld te brengen wordt wel duidelijk dat er wordt gewerkt aan het leggen van verbanden.

Ik zal niet beweren dat men in dit gebied van Nederland daar niet mee bezig is. Zo zijn er dienders die zich al behoorlijk raad weten met de sociale media. Ook zij hebben wijkspreekuur en bezoeken activiteiten. Soms mis ik het wel. Als je kijkt naar de ratio van dienders die hun werk inzichtelijk maken in Twente t.o.v. Rotterdam/Amsterdam dan valt er nog veel winst te behalen.

Stukje fysieke zichtbaarheid vind ik ook een belangrijk aspect. Onze vorige wijkagent zag ik met regelmaat door onze wijk flaneren. Onze huidige heb ik eigenlijk, op 1x na, nog nooit gezien. Natuurlijk zegt dit niet alles want ik zit natuurlijk niet de hele dag voor het vensterglas te kijken wat er zich afspeelt in mijn straat. Anderzijds mis ik in mijn wijk bijvoorbeeld het wijkspreekuur. Daarnaast is het contact leggen met de diender in kwestie wat omslachtiger.

Ik begrijp dat er aan Twitter en/of Facebook nadelen kleven maar die wegen niet op tegen de voordelen. Even snel iets melden, even snel via een direct message een fotootje sturen of melding maken van iets wat niet direct spoed behoeft. Het is snel, handig en efficiënt.

"Ja, maar dat kan allemaal met de politie-app" hoor ik je denken. Dat is correct echter is het aantal gebruikers van Twitter/Facebook vele malen groter dan de groep die de politie-app gebruikt. Daarbij moet je voor het versturen van zaken met de app meer handelingen verrichten. Waarmee ik niet wil zeggen dat de app niet deugt, dat voorop gesteld.

Mijn eindconclusie is dat wanneer je zichtbaar bent in je wijk maar ook op de sociale media, je begrip kan krijgen voor wat je doet, een laagdrempelige manier creëert om te communiceren en inzichtelijk maakt wat je doet.

Politie deel 2

Ik heb sinds ik klein ben al een fascinatie voor de politie. Ik schreef hier eerder al een blog over. Ik wil er nu graag een tweede blog aan wijden. We leven in een tijd dat alles wat er gebeurt op beeld wordt vastgelegd. Op sites als Dumpert verschijnen met regelmaat filmpjes over het werk van de politie dat moedwillig in een kwaad daglicht wordt gesteld. Sylvana Simons trekt te kust en te keur de racisme kaart want o god, een blanke agent houdt een donkere burger staande. Etnisch profileren wordt het genoemd. Of het al dan niet terecht is valt over te twisten maar wat men vergeet is in wat voor een lastig pakket onze politiemensen soms gedrukt worden.

Als je naar Opsporing Verzocht kijkt dan is, ruwe schatting, zeker 80% van de gezochte daders niet blank. Is het dan zo raar dat men meer de focust legt op bepaalde doelgroepen? Ik vind van niet. Ik kan me nog goed heugen dat ik samen met een vriendin naar een bepaalde toko in Almelo wilde om een drankje te drinken. Zij mocht doorlopen maar ik werd geweigerd om wille van mijn schoeisel. Ik kwam net van het Theaterhotel dus ik snapte er niets van. Ik droeg sneakers en het deurbeleid was dat sneakers niet waren toegestaan. Ik als blanke zag dat de getinte uitsmijter vervolgens getinte mannen mét sneakers wél toeliet. Heb ik daar stampij van gemaakt? Nee natuurlijk niet. Voelde ik mij gediscrimineerd? Ja maar ik deed er niets mee.

Mensen lijken soms te vergeten dat de mensen van de politie telkens moeten schakelen. Zo staan ze bij een fataal ongeval op een willekeurige weg, zo moeten ze naar een overval of een vechtpartij. Het is voor deze mensen constant schakelen tussen diverse incidenten. Op het ene moment voeren ze een reanimatie uit, op het andere moment houden ze iemand staande die veel te hard heeft gereden. Dat deze mensen al deze gebeurtenissen moeten verwerken, daar lijken weinig mensen bij stil te staan. Als iemand zich voor de trein gooit, dan moet OOK de politie daar naar toe. Zij zien de gruwelijke beelden die wij als burger godzijdank niet zien. Het kan maar zo zijn dat zij nog geen uur later weer in de achtervolging zitten van een drugsrunner.

Henrieke Schoonkamp schreef onlangs een column die me heel diep wist raken. Soms houdt het politiewerk meer in dan wij ons realiseren. Door de colums te lezen van Henrieke, Piet Kats en Han Tummers kan je tot de conclusie komen dat het werk van een politieman/vrouw niet zomaar iets is. Ja ze moeten een proces verbaal uitschrijven als je ergens parkeert waar dat niet moet. Ja ze moeten uren langs een willekeurige weg staan met een lasergun maar doen zij dit voor hun lol? Nee! Een ware politie man of vrouw houdt zich liever bezig met zaken waar het echt om draait dan met bestuurder die 10 kilometer te hard rijden.

Zij zien de meest gruwelijke dingen maar van hen wordt verwacht dat ze naadloos van situatie naar situatie kunnen schakelen. Dat is toch immers hun werk? Ze worden verrot gescholden door boze burgers en schrijven zij daar altijd een pv voor uit? Neen! Omdat zij weten dat dit onderdeel is van hun beroep! Ze worden bij tijd en wijle verguisd op de (sociale)media omdat hun werk onder een vergrootglas ligt

Ik vraag me af hoeveel mensen zich realiseren dat een "tot vanavond" voor een politieagent(e) veel minder vanzelfsprekend is dan voor de groenteboer of voor het kassameisje van de Jumbo. Ik vraag me af hoeveel mensen zich realiseren wat het voor een politieagent(e) inhoudt om dag in dag uit te moeten schakelen tussen diverse meldingen.

Vergeet niet, ook zij zijn mensen. Zij kozen voor dit beroep om de wereld een stukje veiliger te maken. Zij moeten dealen wat hogerop achter een bureau heeft bedacht. Zij bevinden zich soms in gevaarlijke situaties waar menigeen zich niet in durft te wanen. Zij staan er voor onze veiligheid maar worden soms mishandeld en verguisd. Ondanks alles zijn vrijwel al deze mensen trots op hun vak en werken ze vanuit hun hart, hun gevoel.

Neen, niet elke agent(e) is even goed als de andere maar het gros der agenten wil niets anders dan een betere en veiligere samenleving voor ons allemaal. Ga er maar eens aanstaan om ouders te vertellen dan diens kind is overleden. Ga er maar eens aanstaan om de meest schrijnende situaties te zien. Ga er maar eens aanstaan om naar een zelfdoding te gaan. Menig burger zal dat beslist niet kunnen opbrengen.

Denk voortaan beter na voordat je kk smeris roept! Denk voortaan beter na voordat je roept dat ze maar boeven moeten gaan vangen. Denk voortaan beter na voordat je ze dienstkloppers noemt en realiseer je dat ze taken krijgen opgedragen die ze wellicht helemaal niet op deze manier willen uitvoeren maar domweg niet anders kunnen omdat hogerhand dat bepaald. Realiseer je dat menig poltieagent(e) 24/7 met zijn vak bezig is.