donderdag 23 juli 2015

Moeders

Ik vind moeders toch maar knappe mensen. Dat is een vorm van organisatie waar geen managementcursus aan kan tippen. Ik kijk wel eens met een mengeling van pure bewondering en medelijden als ik een vrouw door de supermarkt zie sjouwen met een boodschappenwagen vol pampers, billendoekjes, Olvarit, kokosbrood, yogi, nibbitchips en dan zo een gillende koter in het peuterrekje die alle aandacht op eist terwijl moeders verwoede pogingen doet het lijstje te voor de geest te halen dat ze is vergeten omdat haar andere kind buiten uit de plantenbak stond te bunkeren. Je moet toch echt kunnen multitasken als je kinderen hebt. Vervolgens rent er nog een koter van diezelfde vrouw door de winkel met zo een kinderwinkelwagentje en beukt tegen allerlei benen van andere mensen aan en mikte de halve snoepafdeling in zijn kar. Dat die moeder daar dan weer achteraan moet, alles terug moet gooien en haar kleine donderstraal als een gemiddelde kernramp alarminstallatie fungeert. Dat vergt beslist een hoop zelfbeheersing. Als dat arme mens dan eindelijk alles heeft wat ze nodig heeft nadat ze nog 3x terug moest omdat ze o.a. de karbonades vergeten was, een tube Prodent en kattenvoer, dan moet ze nog terug naar huis. Man lief is uiteraard met de Toyota naar het werk, je weet wel met van die boerderijdiertjes op het raam of een zonnescherm van Dora. Dus moet ze met haar mamafiets door de regen met 6 boodschappentassen en twee schreeuwende koters zich een weg banen door het verkeer. Uiteraard door de regen. Ik heb daar dan toch wel diep respect voor al had ik in gedachten die schreeuwkoters al lang ergens aan een boom vast gebonden met ducktape over hun mond. (grapje)

Kinderfeestjes zijn ook zo iets. Heb je doorgaans genoeg aan je eigen schreeuwende, kwijlende stuiterballen, dan heb je er opeens een heleboel die uiteraard allemaal een rooie ballon willen, waarvan de ene geen kleurstof mag en de ander geen suiker, waarvan er altijd een autistisch is of ADHD heeft en waarvan er sowieso altijd eentje tussenzit die al van jongs af aan het alfamannetje wil zijn. Je weet wel van die snotneuzen die alles beter willen, voor geen meter luisteren en overal een bijdehante opmerking over hebben en koppen van barbies en babypoppen trekken. Zo een gezelschap heb je dan over de vloer. Je bent aan het einde van de dag blij dat je nog behang op de muur hebt, nog kleren aan het lijf en dat de popcornoorlog zich beperkt heeft tot de woonkamer en keuken zodat je maisvrij kan slapen. Uiteraard volstaan spelletjes als ezeltjeprikje niet meer, is sjoelen prehistorisch en koekhappen iets voor vrijeschoolkinderen. Als je dan niet veel geld hebt wordt het lastig. Anders dump je de hele meute gewoon in het zwembad of Smalland bij IKEA. Ja, dan hoef jij even niet op die schetterbende te letten en kan je rustig je tanden parkeren in een worstenbroodje. Moet je wel in de gaten houden dat niemand van de kinderen je ziet anders is de chaos niet meer te overzien en dat kan je die amper pedagogisch onderlegde medewerkers van Smalland niet aandoen natuurlijk.44

Nee dan ben ik toch wel blij dat ik geheel kinderloos door het leven ga. Af en toe is zo een koter best leuk maar als ze beginnen te krijsen, stinken of kwijlen dan houd ik het al snel voor gezien. Het is ook zo een verantwoordelijk. Je kan bijvoorbeeld niet of nauwelijks nog lekker uitslapen tot 12:00 of ongestoord een wilde vrijpartij beleven. Je kan niet meer ongenegeerd vloeken als iemand de deksel niet goed op de jampot heeft gedraaid en jij de chaos op maandagmorgen voor je voeten hebt liggen terwijl je al achter op schema ligt. Het is een hard gelag. Je kan ook nooit meer rustig in de zon liggen want dan wordt je nat gespoten (waterpistolen blijven altijd retecool) of je moet kijken dat je kind niet verzuipt in het opblaasbad van de Blokker. Daarnaast moet je kroost om het halfuur in het vet worden gezet dus eigenlijk heb je, ook al schijnt de zon, geen leven. Uiteraard wijzen je kinderen je er altijd subtiel op dat je geen zwemband meer nodig hebt want je hebt er al eentje van jezelf. Of in de beginnende fase of in de fase van de binnenband van een vrachtwagen.

Ook kan je overdag niet even lekker aan de zuip zoals je in je studententijd deed want je moet volgens Spock het goede voorbeeld geven en dus niet half laveloos het halve repertoire van Annie en de krekels gaan zingen tijdens de buurtbarbecue. Ik heb beslist af en toe medelijden met die moeders die het allemaal maar te verduren krijgen. Die zich elke dag weer uitsloven in de keuken en dat het eten dan binnen 5 minuten naar binnen is gewerkt of dat men met lange tanden zit te eten en zit te kniezen dat de moeder van Pietje veel beter kookt omdat zij meer behept is met de vetvijver dan jij omdat jij een goede en verantwoorde maaltijd op tafel wilt zetten zonder al teveel E-nummers die de halve wegenkaart van Belgiƫ vormen.

Ja... moeder zijn is hard werken, afzien en heel vaak tot 10 moeten tellen.

woensdag 15 juli 2015

Politie

In Nederland is het respect voor de hulpverleners en met name de politie net zo ver te zoeken als sneeuw in Zanzibar. Het is toch van de zotte dat alles wat zij doen breed wordt uitgemeten en vooral wordt uitgemolken door de media. Mensen een alibi verschaft om halve steden te slopen/plunderen. Je trapt ze gewoon in elkaar als je iets niet zint want daar wordt je toch amper voor bestraft. Zeker als meneer of mevrouw agent een wapenstok in je nek slingert. Nee, als het even meezit krijgt de agent in kwestie een berisping wegens buitensporig politiegeweld en kan jij als "dappere" burger nog een schadevergoeding krijgen ook.
Geweld tegen hulpverleners neemt steeds meer toe en wie treedt er tegenop? Conducteurs en/of machinisten die worden beledigt, uitgescholden, bespuugd of soms zelf klappen krijgen. Hier kan dat allemaal want het lijkt haast wel alsof daders hier meer slachtoffers zijn dan een stelletje losgeslagen hufters met een kronkel in de opvoeding. Als je in Kroatiƫ een politieman op de foto wilt zetten of in Griekenland dan zorgt dat niet zelden voor een hoop heisa. Niet zelden word je dan gedwongen het SD-kaartje van je camera te wissen en soms krijg je zelfs een boete. Daar zijn ze niet zo tolerant met mensen die menen dat de politie een lachertje is of wat dan ook. Ze gaan daar veel hardhandiger te keer.
Onlangs kreeg heel het politieapparaat nieuwe uniformen. Die zouden meer autoriteit uitstralen. Iemand daar al iets van gemerkt? Zo lang ze nog altijd niets mogen en alles wat ze doen onder de loep wordt genomen heeft dat weinig zin. Staat wel leuk maar je hebt er niks aan. Al trek je ze een harnas aan of een pak van Iron Man.
Natuurlijk zitten er bij de politie ook enkele bonnenkloppers/droeftoeters maar die vind je overal. In de supermarkt, bij de bank, bij een kledingzaak of bij de hengelspeciaalzaak.
Beetje jammer allemaal... en het ergste van al is, geweld tegen de politie dat zie/hoor/lees je amper want ach... hoe interessant is dat nou?
Zucht.



maandag 13 juli 2015

Daten

Daten, het blijft een vak apart. Ik twijfel of ik verder wil als vrijgevochten vrouw die, wanneer de ketting van de fiets is, panisch de fietsenmaker belt of dat ik me toch wil storten op de al dan niet bronstige mannen. Het is een lastige keuze. Dates zijn sowieso een kwestie van geluk en de juiste klik daar je vaak van een koude kermis thuiskomt. Niet dat ik een lot uit de loterij ben maar zo moeilijk ben ik nou ook weer niet. Afijn het is dus een keuze om op Tinder te blijven en tussen 6 en 7 rond te scharrelen bij de klant- en klaarmaaltijden van de plaatselijke hamstergigant. Ik heb eens gelezen dat er in het westen supermarkten zijn met mandjes die qua kleur aangeven of je bezet bent, een seksdate wilt of gewoon vrijgezel bent. Je zal per abuis het verkeerde mandje pakken en tussen de borrelnootjes en de chips ten prooi vallen aan iemand die wel bewust voor de kleurcode van zijn of haar mandje heeft gekozen. Dan ben je mooi het haasje.

Overigens ben ik in supermarkten een ware kluns. Onlangs wilde ik een zakje van de rol trekken, koos de hele rol het hazenpad en kon ik op een drafje de winkel door achter de rol aan. Zo presteerde ik het onlangs om te denken dat de tasjes van de Action wel wat kunnen hebben. Niet nadenkende dat een winkel met een winstomzet van 300 euro per dag onmogelijk degelijk tasjes gratis kan aanbieden. Zo deed ik dus mijn boodschappen in bovengenoemd tasje dat na enkele seconden de geest gaf. In een soort reflex wist ik ter ternauwernood het gehakt en de fles ERdinger op te vangen terwijl ik de oerkreet "Whoeij" uitstootte.

Het is natuurlijk ook niet paringsgericht als je een maxi verpakking maandverband op de band legt met daarbij een doos tampons en Klokbier. Het zou me meer sieren als ik Liefmans erop legde, ijsjes of een fles goede wijn. Biologisch gehakt en een moot zalm. Een fles babyolie is helemaal not done want dan denken de rovende mannetjes dat je eierstokken reeds hebben geklepperd en dat er een soort van Suezkanaal is ontstaan en dat vinden ze vaak niet echt aantrekkelijk, hoewel jij die olie gebruikt tegen de erbarmelijke droogte van het landingsgestel.

Zo blijft het leven een kwestie van keuzes maken. Huppel je rond met de uitstraling "ja ik wil bevrucht worden" of wacht je het gelauwerd af in de hoop een iet wat minder bronstige man te vinden die ook nog in is voor een goed gesprek, desnoods met jou naar Alles is Liefde wil kijken en in het uiterste geval zich laat meeslepen naar de Primark? Of zoek je meer het type die met jouw een wedstrijd bierploppen doet. Wie kan er met de befaamde Grolsch beugel de meest luide plop veroorzaken. Met jouw kan lachen om The Simpsons maar het ook fijn vindt om een wandeling te maken of te gaan wandklimmen?

Zoals ik al zei, vind je metgezel maar eens in de wonderlijke wereld der liefde.

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...