donderdag 18 juni 2015

Tinder

Misschien ben ik wel niet zo geschikt als relatiemateriaal. Zo ben ik aan het fenomeen 'Tinder' begonnen. Dit heeft wel wat matches opgeleverd maar na een paar dagen te hebben gechat met één van de matches ben ik tot de conclusie gekomen dat dit hem niet gaat worden. Ik ben gewend aan mijn vrijheid, heb geen internet in mijn bundel en ben dus niet in staat om 24/7 mijn berichten te checken laat staat te beantwoorden. Helaas is dat wel iets wat één van de potentiele ridders op het paard wel van mij verwachtte.

Dan heb ik er eentje getroffen met NAH. Ik deins niet snel ergens voor terug maar ik raak het spoor bijster als ik het verwijt krijg een vraag te beantwoorden die de vraagsteller zelf heeft gesteld. Het is geen eenvoudige zoektocht naar de ware Jacob. Zo zijn er wel wat matches die leuk lijken maar het is nog een kwestie van chemie. Is het in het echt ook zo leuk? Ik ben niet het type die alles wil verantwoorden wat ik doe. Misschien ben ik wel verknocht aan mijn vrijheid en zie ik elke vorm van een relatie, hoezeer ik er ook naar snak, als een soort van belemmering op mijn doen en laten.

Eigenlijk zoek ik een gelijk gestemde. Iemand die niet elk uur van de dag hoeft te weten wat ik doe en waar ik uithang. Een beetje knus zijn met elkaar maar ook samen kunnen lachen. Waarschijnlijk is dat weer net te standaard en zoek ik in de wereld der exclusieve mannen die allemaal uitschieters hebben en niet echt standaard zijn. Zo vroeg mij onlangs een onverlaat welk ondergoed ik droeg en hij vroeg zeer intiem " kaal of een streepje?" de beste man had ik toen nog geen 3 minuten gesproken via de chat. Voor mij is het dan al duidelijk waar het om te doen is en ik haak dan af. Alsof dat de eerste noodzakelijke vraag is die je als man aan een vrouw stelt. Ik vroeg hem toch ook niet of hij model pickupnaald had of model komkommer van Nederlandse bodem? Dat zijn zaken die later wel ter zake komen, althans in mijn wereld.

Eigenlijk zoek ik een soort van metgezel. Met wie ik op de bank voetbal kan aanschouwen of een goede film. Iemand die gerust een vrouw laat rijden zonder commentaar of iemand die houdt van rockmuziek. Iemand die houdt van een goede grap en humor bezit. Eigenlijk stel ik niet eens zoveel eisen of misschien ook wel. Als je de Libelle leest is het allemaal niet zo moeilijk maar ja, wat wil je, dat blad is bedoelt voor mensen vanaf 50+ die al heel wat hebben beleefd in het leven. Dat lijkt me geen goede maatstaf voor zij die net van de Tina afzijn maar nog te jong zijn voor de Libelle of de Margriet. Laten we wel wezen, hoe hot breien ook is, die breipatronen in de Libelle zijn zo 1600 en de advertenties van Tena Lady in de Margriet zijn nou niet bepaald motiverend. Zo is onze toekomst als, al dan niet vrijgevochten vrouw, niet bepaald rooskleurig. Iets met lekkage, dat wens je toch je ergste vijand niet toe? Dat wordt bekkenspieren trainen tot in den treure en leren je lach in te houden. Wie heeft eens niet in zijn of haar broek gezeken van het lachen?

Enfin, het is tijd om de bedstede op te zoeken. Terwijl ik mijn douche in de Antikalk heb gezet van Ajax en dadelijk de pot inspuit met smurfensperma is het wel tijd om te gaan slapen. Wie weet wat de dag van morgen brengt. Misschien wel een dekbed van de Wehkamp.

zondag 14 juni 2015

Twintig

"Trojka hier Trojka daar overal zit paardenhaar"

Een legende is niet meer. Terwijl ik een stapje dichter naar de 30 deed overleed een waar taalkundig en geestig mens.

Als nog twintiger mag een mens zich nog iet wat onvolwassen gedragen. Je zou zeggen dat de mens wijzer werd met de jaren maar ik spuit nog altijd shampoo in mijn neus als ik bij de Kruidvat even aan een flacon wil ruiken. Denk ik een lekker geurtje op te spuiten in de taxfreeshop op een luchthaven, stink ik dermate dat ik zelfs nog een kudde doldrieste bosnegers verjaag. Ik zet de ruitenwissers aan om de sneeuw van mijn vensterglas te verjagen maar laat per abuis de deur open staan waardoor er een soort van lawine toevlucht neemt tot het interieur van mijn vehikel. Eigenlijk blink ik uit in onhandigheid. Zo vulde ik pas geleden een bakje voor ijsblokjes. Bibberend van uiterste concentratie baande ik mij een weg naar het vriesvak om niet op de vloer te knoeien en stoot dan pardoes tegen het deurtje van het vriesvak met een tsunami als gevolg. Eigenlijk is het één van mijn kernkwaliteiten om mijzelf meesterlijk voor schut te zetten en er in veel gevallen zelf nog om te kunnen lachen ook.

Het scheelt dat ik geen koorddanser ben gezien ik regelmatig de draad kwijt ben. Hetgeen wat een koorddanser zich allerminst kan permitteren. Gezien ik ook dikwijls mijn eigen glazen ingooi is het beroep van glazenwasser mij ook niet op  het lijf geschreven. Dit weekend stond ik blakend van elegantie, met een glanzende rooie kop vol zweet met een veel te zwaar en log lijf ongecoördineerd tegen een bokszak te meppen. Hilarisch gegeven daar ik nog geen deuk in een week pakje boter sla. Desondanks deed ik een dappere poging om her en der een mep uit te delen terwijl de ene naar de andere prins charming de revue passeerde.

Pas geleden stond ik in een uiterst diepe overpeinzing te staren naar de pizza's. Keuzes maken het leven dikwijls moeilijk maar maken het af en toe ook weer gemakkelijker. Nu was de keuze tussen salami en champignons niet iets wat mijn leven dermate zou veranderen maar toch... eigenlijk ging mijn voorkeur uit naar de spinazie pizza die uiteraard zich niet in het assortiment bevond. De klanten werden wel overspoeld met rundergehakt, waar ik dan weer nog minstens 5 kilo van in de vriezer heb omdat ik bij elke aanbieding vergeet dat ik de vorige aanbieding heb benut. Je weet wel, van die momenten waarop je denkt... lang leve de kenmerken van ADHD.

Trouwens, pas geleden prijsde ik mij gelukkig dat er kaas lag. Kaas om te proeven. Als een blijde peuter stak ik een stuk in mijn mond en kon wel janken. Mijn smaak pupillen compleet verkracht. Het ergste is dat je dat natuurlijk niet even subtiel uit kan spugen tussen de komkommers en de bloemkolen.

Afijn, als twintiger dwaal ik nog altijd af van het onderwerp. Zo bedenk ik mij nu dat ik morgen niet moet vergeten om sinaasappels te persen en dat ik dadelijk de vandaag geplukte aardbeien koud moet zetten.

Ik wens u allen een goede nachtrust!

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...